Będziemy działać, aby wszyscy, niezależnie od miejsca zamieszkania mieli dostęp do kultury. Małe teatry, biblioteki i domy kultury, które są często jedynymi instytucjami kultury w danym obszarze potrzebują dofinansowania, aby dalej prężnie działać. Kultura nie może być też cenzurowana. Będziemy wspierać odwagę i różnorodność działań artystycznych i kulturalnych. Dzięki “polityce otwartych drzwi” obejmującej zabytki i budynki historyczne, będą one dostępne do zwiedzania dla wszystkich zainteresowanych. Chcemy też, żeby społeczność miała wpływ na decyzje związane z wydatkami samorządowymi na kulturę i sztukę.
Powstrzymamy masową likwidację małych teatrów, bibliotek i domów kultury, które często są jedynymi instytucjami kultury na danym terenie. Wzmocnimy je poprzez zapewnienie dodatkowych środków finansowych oraz zatrudnienie ich pracowników i pracowniczek na umowy o pracę.
Zagwarantujemy, że kultura nie będzie obiektem cenzury ani narzędziem partyjnych wojenek także na poziomie lokalnym, gdzie najczęściej ludzie mają z nią kontakt. Dyrektorami publicznych instytucji kultury nie mogą być polityczni nominaci – konkursy muszą być przejrzyste, a wysłuchania kandydatów dostępne w internecie dla wszystkich zainteresowanych.
Obejmiemy ochroną niedoceniane obiekty architektury przemysłowej i zabytki techniki. Zwiększymy nakłady na ochronę wybitnych dzieł architektury modernistycznej. Obejmiemy zabytki i budynki historyczne „polityką otwartych drzwi”: wprowadzimy zasadę, że każdy obiekt, który otrzymuje finansowanie z funduszy wojewódzkich, zostanie udostępniany do zwiedzania.
Wprowadzimy obowiązkowe budżety obywatelskie dla kultury. 20% samorządowych środków przeznaczanych na kulturę będzie rozdysponowanych zgodnie z decyzją mieszkańców i mieszkanek wyrażoną w bezpośrednim głosowaniu. Będziemy promować i wspierać demokratyczne procedury decyzyjne w instytucjach kultury. Decyzje będą podejmowane wspólnie przez twórców i twórczynie, pracowników i pracownice we współpracy z dyrektorami i dyrektorkami oraz z uwzględnieniem głosu publiczności.
Będziemy również walczyć z kolesiostwem podczas obsadzania stanowisk w samorządowych instytucjach kultury i oddawaniem pieniędzy na kulturę instytucjom religijnym na działania stricte religijne.
Skończymy z grantową logiką funkcjonowania instytucji kultury i zastąpimy ją dotacjami długoterminowymi. W ten sposób instytucjom i ich pracowników zapewnimy stabilność funkcjonowania, a odbiorcom – rozbudowaną i interesującą ofertę.
Skończymy z procederem wypychania pracownic i pracowników publicznych instytucji kultury na zatrudnienie przez podmiot zewnętrzny, które skutkuje słabszą ochroną ich praw pracowniczych.
Udostępnimy przestrzeń w samorządowych instytucjach kultury dla młodych twórców — za wynagrodzenie, nie za wpis do CV.
Zwiększymy dostępność oferty stypendialnej dla twórców i twórczyń, w tym również dla osób nieposiadających jeszcze znaczącego dorobku. Działalność artystyczna przestanie być zarezerwowana dla lokalnych elit.
Wprowadzimy obowiązek przeprowadzania jawnych konkursów na stanowiska kierownicze we wszystkich samorządowych instytucjach kultury. Konkursy będą rozstrzygane w oparciu o przejrzyste kryteria. Kierowanie instytucjami kultury nie może być wygodną posadą dla niekompetentnych partyjnych kolegów i koleżanek.
Przeprowadzimy audyt funduszy samorządowych, które trafiają do instytucji religijnych. Środki przeznaczone dla instytucji kultury nie powinny być wykorzystywane na finansowanie działalności stricte religijnej.